6 คำถามที่เสียดายน่าจะตอบให้ได้ก่อนอายุ 30

6 คำถามที่เสียดายน่าจะตอบให้ได้ก่อนอายุ 30

พอคนเราเดินทางมาถึงจุดหนึ่ง อายุที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ ก็ทำให้เราเห็นอะไรมากขึ้นตาม ความสำเร็จ ความผิดพลาด หลายเรื่องที่เคยเขียนไว้เมื่อ 5ปีที่แล้วพอย้อนกลับไปดูก็รู้สึกถึงความ “เด็ก” ของเรา ยิ่งโตขึ้น เราก็ยิ่ง craft ตัวเองได้มากขึ้น

แต่ก็มีหลายสิ่งที่ค้นพบ และเห็นว่าเป็น “คำถาม” ที่เชื่อว่าหลายคนต้องตอบให้ได้ เพื่อนำไปสู่การเดินทางอย่างมีเป้าหมายและความสำเร็จที่รวดเร็วยิ่งกว่า เพราะส่วนตัวไม่ได้มีโอกาสตอบคำถามพวกนี้ได้อย่างชัดเจน ในเวลาที่เหมาะสม

และเวลาเหมาะสมที่ว่านั้นก็คือ เมื่อตอนอายุ 30

แต่ถ้าวันนี้คุณมาอ่านแล้วอายุของคุณเกิน 30 ก็ต้องบอกว่า ไม่ต้องเสียใจไปนะครับ ยังสามารถทบทวนตัวเองและตอบได้อยู่เสมอ ๆ เพราะคำตอบนั้นสามารถเปลี่ยนไปในทางที่ดีได้เรื่อย ๆ ทุกปี ๆ ไป

//// เรื่องนี้ผมได้พูดไว้ใน Morning Call Podcast ep. 111 ลองฟังกันได้ครับ ///

ว่าแล้ว ลองมาดูกันเลยครับว่าคำถามมีอะไรบ้าง…

คำถามที่ 1: เป้าหมายในชีวิตของคุณคืออะไร

เริ่มต้นคำถามมาก็น่าเบื่อเลยนะครับ หลายคนอาจจะคิดว่าเป็นคำถามที่น้ำเน่ามาก ถามกันเป็นประจำจนเหมือนจะถามให้เท่ๆ ไปงั้น

ผมเคยได้อ่านประโยคหนึ่งที่นักเขียนฝรั่งเศส Andre’ Gide พูดไว้ว่า “ทุกอย่างที่ควรถูกพูดถึง ได้ถูกพูดถึงไว้หมดแล้ว แต่เนื่องจากไม่มีใครสนใจฟัง ดังนั้นมันจึงต้องถูกพูดถึงอีกซ้ำ ๆ”

คำถามนี้ก็เช่นกันครับ

มันน่าตลกเมื่อเราพยายามสนใจอนาคตของประเทศ อนาคตของโลก AI มาหรือยัง รถยนต์ขับเองได้ไปถึงไหนแล้ว แต่เรากลับไม่รู้เลยว่า “อนาคตของเราอยู่ตรงไหน”

ดังนั้น ตอบคำถามให้ได้ครับว่า “เป้าหมายในชีวิตของคุณคืออะไร” และถ้ายังตอบไม่ได้ ผมมีวิธีค้นหาคำตอบเหล่านั้นด้วยการวางเป้าหมายแบบ S M L ที่เคยพูดไว้ใน Morning Call Podcast ep.107 ลองไปฟังกันดูนะครับ


คำถามที่ 2: หน้าที่ของคุณในปัจจุบันมีอะไรบ้าง?

พูดง่าย ๆ เลยคือ วันนี้คุณสวมหมวกอะไรอยู่บ้าง? ผมเองสวมหมวกของ CEO สวมหมวกของคุณพ่อ และเป็นคุณลูกในขณะเดียวกัน และเป็นอื่น ๆ อีกมากมาย

เหตุผลที่ถามคำถามนี้ก็เพื่อให้คุณทบทวนครับว่า หน้าที่ต่าง ๆ ที่คุณเป็น หมวกที่คุณสวม มันเหมาะสม หรือมันจำเป็นที่ต้องสวมหรือไม่!?

เพราะบางหน้าที่ บางสิ่งที่เราเป็น อาจจะ “ไม่ใช่สิ่งที่คุณควรทำ หรือควรเป็น” ผมเห็นบางคนชอบสวมบทที่ปรึกษา ทั้ง ๆ ที่ควรจะเอาเวลาเหล่านั้นไปใช้คำสิ่งที่สำคัญกว่า หรือบางคนสวมบทเป็นเจ้าหนี้ ทั้ง ๆ ที่เงินเหล่านั้นควรจะนำไปใช้กับสิ่งที่เป็นประโยชน์กว่า

แล้วอะไรคือสิ่งที่เป็นประโยชน์กว่า?

อยากรู้ว่าหน้าที่ไหน หมวกใบไหนคือสิ่งที่เป็นประโยชน์กว่า ให้ย้อนกลับไปดูที่คำตอบของข้อหนึ่งครับ สิ่งเหล่านั้นสะท้อนหนึ่งในเป้าหมายของคุณหรือไม่ ถ้าคำตอบคือ “ไม่” แปลว่าคุณอาจจะกำลังทำสิ่งที่ไม่ควรทำ กำลังทำสิ่งที่เสียเวลาอยู่


คำถามที่ 3: วันนี้คุณมีความสุขไหม?

นี่เป็นอีกหนึ่งคำถามน้ำเน่า แต่ตอบยาก หรือน้อยคนสนใจที่จะตอบ

ก่อนที่จะตอบคำถามนี้ผมอยากให้คุณหยุดนิ่ง ๆ นั่งคิดดูดีดี แล้วตอบครับ ว่า “วันนี้คุณมีความสุขแล้วหรือยัง?”

ถ้าคุณตอบว่า “มีแล้ว” ผมก็ขอแสดงความยินดีด้วยครับ

แต่ถ้าคำตอบของคุณคือ “ยังไม่มี” ผมคิดว่าคุณคงต้องกลับมานั่งทบทวนใหม่ ทบทวนว่า …

“แล้วอะไรล่ะที่ทำให้คุณยังไม่มีความสุข อะไรล่ะ ที่ทำให้คุณมีความทุกข์”

เหตุที่ต้องทบทวนเพราะอยากให้คุณค้นหาครับว่า

ความทุกข์ที่เกิดขึ้นนั้น เป็นทุกข์ที่ “ใช่” หรือไม่

เป็นทุกข์ที่คุณสมควรจะได้รับหรือไม่

เป็นทุกข์ที่คุณสมควรจะเก็บมันมาใส่ไว้ในใจหรือไม่

เพราะถ้ามันเป็นทุกข์ที่ไร้ประโยชน์ คุณก็ควรจะโยนมันทิ้งซะ!!

ชีวิตเราเปรียบเหมือนบอลลูนที่กำลังจะลอยขึ้นสู่ที่สูง อย่าเก็บหินที่ไม่จำเป็นมาไว้บนบอลลูน เพราะมันจะทำให้บอลลูนของคุณลอยไม่ขึ้น

ความทุกข์ที่ไร้ประโยชน์เป็นอย่างไร? ก็ต้องย้อนกลับไปดูคำตอบที่ข้อ 1 อีกเช่นกัน ยกตัวอย่าง ถ้าเป้าหมายของคุณคือการเป็นแม่ค้าออนไลน์ที่ทำกำไร ความทุกข์ของคุณที่เกิดจากการเห็นเพื่อนในโซเชียลไปเที่ยวหรูต่างประเทศ หรือบินไปเชียร์บอลที่ยุโรป เหล่านี้คือความทุกข์ที่ไม่มีประโยชน์ ความทุกข์ที่ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเป้าหมาย เหล่านี้คือ “ก้อนหินที่คุณไม่ควรเก็บขึ้นมาไว้ในบอลลูนของคุณ”

แต่ถ้าความทุกข์เหล่านั้นเป็น การไม่สามารถหาสินค้าที่ดีได้ดั่งที่ต้องการ การได้รับสินค้าที่มีคุณภาพต่ำ หรือความทุกข์ที่เกิดจากความรู้ด้านออนไลน์ที่ต่ำต้อย เหล่านี้คือความทุกข์ที่ดี คือความทุกข์ที่คุณควรจะใส่ใจ และเก็บมันไว้ขึ้นมาบนบอลลูน เพราะความทุกข์เหล่านี้กำลังขวางการเดินทางไปสู่เป้าหมายของคุณ

เปลี่ยนหินของความทุกข์เหล่านี้ ให้กลายเป็นหินภูเขาไฟ หินที่คุณพร้อมจะเผามัน เพื่อให้ความร้อนและไฟที่ลุกโชน ทำให้บอลลูนของคุณลอยขึ้นไปสูงขึ้น และ สูงขึ้นอีก


คำถามที่ 4: คุณมีเพื่อนสนิทที่ดีหรือไม่?

คบเพื่อนอย่างไรก็จะเป็นแบบนั้น

มีคำกล่าวที่บอกกันต่อ ๆ มาว่า หากคุณนำตัวเลขเงินในบัญชีของเพื่อนสนิทคุณ 5 คนมารวมกันแล้วหารเฉลี่ย คุณจะได้ตัวเลขที่ใกล้เคียงกับเลขเงินในบัญชีของคุณ

เอาเข้าจริง ๆ พอผมมาลองนึก ๆ ดู ตอนนี้ที่อายุปาเข้าไป 42 ผมกลับพบว่า “เพื่อนสนิท” จริง ๆ คนที่ผมสามารถแชร์ได้ทุกเรื่อง คุยได้ทุกอย่าง บ่นเรื่องเครียด ๆ และชวนมาสังสรรค์เฮฮาได้จริง ๆ นั้น กลับมีอยู่ไม่ถึง 5 คน

ผมอาจจะเพื่อนน้อย

แต่นี่ล่ะคือคำถามที่ผมอยากให้คุณตอบ มีเพื่อนซักกี่คนเชียวที่สามารถเป็นเพื่อนแท้ของคุณได้จริง ๆ

และคำถามต่อมาคือ พวกเขาเป็นคนอย่างไร?

เพื่อนดีจะพาเราไปพบแต่สิ่งดีดี เพื่อนไม่ดีจะนำมาซึ่งสิ่งที่ตรงกันข้าม

คำถามนี้ไม่ยาว อธิบายไม่ยาก แต่คำตอบนั้น คุณต้องเป็นคนคิดเอง


คำถามที่ 5: จงบอกชื่อศัตรูของคุณ

ผมให้เวลาคิดครับ คิดชื่อของคนที่คุณรู้สึกไม่ดี มีความบาดหมาง ไม่ชอบหน้า คนที่คุณไม่สามารถร่วมงานเดียวกันกับเขาได้ คนที่ถ้าคุณรู้ว่าเค้ากำลังจะไปงานนี้คุณจะไม่ไป คนที่ถ้าคุณรู้ว่าเค้าไปงานแต่งงานนี้แล้วคุณจะหลีกเลี่ยง

มีไหมครับ?

ถ้าคำตอบของคุณคือ “ไม่มี” ผมขอแสดงความยินดีด้วย

แต่ถ้าคุณสามารถ list รายชื่อออกมาได้เป็นโหล ผมคิดว่าคุณควรจะต้องจัดการกับรายชื่อเหล่านั้น

ศัตรู หรือคนที่เรารู้สึกบาดหมาง กินใจกัน คุยด้วยไม่ได้ คือบุคคลที่คุณมีแล้วคุณจะอึดอัด เครียด ทำอะไรไม่สะดวก

ศัตรูเป็นกลุ่มคนที่ตรงกันข้ามกับ “เพื่อนสนิท” ที่พูดถึง เค้าไม่เพียงแต่จะ “ไม่ช่วย” พาให้คุณไปพบสิ่งใหม่ แต่ตรงกันข้ามกลับ “กีดกัน” ไม่ให้คุณได้พบกับสิ่งใหม่ด้วยซ้ำ

ดังนั้นถ้าคุณมีศัตรูอยู่ คุณต้องหาทาง “ลบ” รายชื่อเหล่านี้ให้หมด

ส่วนวิธีลบนั้น คงไม่มีวิธีไหนที่เป็นวิธีครอบจักรวาล วิธีที่สามารถจัดการได้กับศัตรูทุกคน แต่หนึ่งในวิธีที่เวิร์คมาก ๆ จากประสบการณ์ 42 ปี ของผมคือ “คำขอโทษ”

แค่คุณเดินไปหาเขา ใจกล้า และพูดคุยกับเขา ไม่รู้ล่ะว่าอะไรทำให้คุณบาดหมางกัน ไม่รู้ล่ะว่าใครผิด แต่ที่ผมรู้แน่ ๆ คือ ..

“ใครขอโทษก่อน คนนั้นชนะ”

ถ้าคุณขอโทษก่อน คุณชนะใจเขาอย่างแน่นอน ซึ่งคุณอาจจะไม่รู้ว่าเค้ารู้สึกเช่นนั้นหรือไม่ แต่ที่แน่ ๆ อีกหนึ่งคนที่คุณชนะ คือ คุณชนะใจตัวเอง


คำถามสุดท้าย คำถามที่ 6: หลังจากอ่านจบแล้วคุณจะทำอะไรต่อ?

เหมือนจะตลก แต่ผมถามจริง ๆ

หลังจากอ่านบทความนี้จบแล้วคุณจะทำอะไรต่อ? อ่านบทความอื่นต่อ? ดูคลิป YouTube? เล่น Facebook? หรือกลับไปนั่งตอบคำถามที่คุณยังตอบไม่ได้อีกหลายข้อด้านบนอย่างจริงจัง!?

ผมเชื่อว่าถ้ามี 100 คนที่อ่านบทความนี้

น่าจะมี 50คนที่อ่านจบถึงตรงนี้

และน่าจะมีแค่ 25คนที่ตั้งใจตอบคำถาม

และน่าจะเหลือแค่ 12 คนที่ตอบอย่างตั้งใจ

สุดท้ายอาจจะมีแค่ 6 คนที่นำคำตอบเหล่านั้นไปปฏิบัติจริง

ขอให้คุณเป็น 6 คนสุดท้ายนั้น ที่ได้นำเอาสิ่งที่ผมกลั่นกรองมาตลอด 42ปี มาเป็นคำถามให้คุณได้ทบทวนตัวเองกัน

ขอให้ทุกคนโชคดี และมีความสุขกับชีวิตครับ